Insanin 82li ogretmeni olabilmesi ne tuhaf. Yani 82li kuzenime gayet ismiyle hitab edebiliyorken ogretmene "siz", "hocam" filan diyor olusum ne kadar genc oldugunu ogrenisimle birlikte daha da tuhaf geliyordu. Ama artik dersimize girmeyisi insanlarin kendisiyle sizli bizli konusmama ve "hocam" dememe kizmalariyla sonuclandi. Gerci donem basinda da butun hocalar kendilerine isimleriyle hitab etmemizi soylemislerdi lakin bu liseden yeni cikmis insanlara soylenecek laf mi allasen.
Herneyse.. Dun guzeldi, iki haftadir filan gormedigim insanlarla ogle yemegi yemek, alisverissever arkadasimla topuklu ayakkabi denemek, "bi kokteyl icer kalkarim"in ne kadar yalan oldugunu bir kez daha kesfetmek, eski ogretmen yeni "burcu" ile dedikodu yapmak, benim icin alinip kucuk beyogluna getirilen bir adet midye dolmayla bile cok mutlu olabilmek.. Terasta kalabaligi seviyorum sanirim.
Eh, sonunda bu blog isine de girdim boylelikle. Sanirim bloguma her bakisimda kafamda Lily Allen- Fuck You calmasina engel olamayacagim. Hatta sondaki "opinion" da "opinioooooon" olmak suretiyle uzayacak hep.
Ve dogru zaman geldiginde, aylardir sozunu ettigim "Bugun ablalarimdan neler ogrendim" postunu yazacagim.
Eger uslu bir cocuk olup blogumu takip ederseniz, bir gun, o postu birakin, sirinleri bile gorebilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder